۱۲ افسانه و باور غلط درباره روانشناسی مثبت

افسانه شماره ۷: درمان روانشناسی مثبت برای افراد با مشکلات ذهنی مناسب نیست

در وهله اول، روانشناسی مثبت به خودی خود یک درمان نیست، بلکه می تواند برای مطلع کردن شیوه های درمانگران، مانند روان درمانی مثبت [Seligman et al., 2006]، مورد استفاده قرار گیرد.

اینکه آیا روان درمانی مثبت برای جمعیت های بالینی مناسب است، پاسخ کمی پیچیده تر است. روانشناسی مثبت در محیط های کاربردی تأثیر مثبتی بر کاهش استرس و علائم افسردگی در جمعیت عمومی داشته است [Donaldson, 2011].

با این حال، مواردی وجود دارد که مداخلات روانشناسی مثبت بیشتر از اینکه مفید باشند، آسیب رسانده اند. به عنوان مثال، برخی از افرادی که ذهن آگاهی را تمرین می کنند ممکن است دچار پریشانی شوند [Baer et al., 2021].

وقتی صحبت از جمعیت های بالینی به طور خاص می شود، هنوز نتیجه گیری قطعی وجود ندارد. به طور کلی، تحقیقات محکمی در مورد روان درمانی مثبت وجود ندارد. شواهد موجود هم متناقض هستند. برخی شواهد نشان داده اند که مداخلات روانشناسی مثبت و روان درمانی مثبت با جمعیت های بالینی، از جمله افراد مبتلا به افسردگی و روان پریشی، به خوبی کار می کنند [Schrank et al., 2014].

از سوی دیگر، برخی شواهد وجود دارد که مداخلات روانشناسی مثبت و روان درمانی مثبت برای افراد مبتلا به بیماری روانی نسبت به درمان معمول، مؤثرتر نیستند [Geerling et al., 2020; Hoppen & Morina، ۲۰۲۱].

بنابراین، اجرای یک مداخله روانشناسی مثبت یا استفاده از روان درمانی مثبت نیازمند یک متخصص ماهر است که ارزیابی کند آیا این مداخله برای مخاطبان هدف خاص مناسب است یا خیر.

افسانه تا حدی غلط است!

افسانه شماره ۸: روانشناسی مثبت خودشیفته و خودخواه است

آیا خواستن یک زندگی خوب خودخواهانه است؟ آیا کمک به دیگران خودخواهانه است؟ آیا تلاش برای بهبود خودخواهی است؟

من استدلال می کنم که نه. روانشناسی مثبت به افراد فرصتی برای رشد به عنوان انسان می دهد و زمانی که ما نسخه های بهتری از خودمان باشیم، بهتر می توانیم به خانواده، دوستان، همکاران، جوامع و جوامعی که در آن زندگی می کنیم خدمت کنیم.

از این نظر، روانشناسی مثبت فراخوانی برای شکوفایی انسان است. این فراخوان فراتر از فرد گسترش می یابد تا دنیایی را تصور کنیم که در آن به طور جمعی در بهترین حالت خودمان عمل کنیم.

افسانه شماره ۹: از یک رویکرد یکسان برای همه استفاده می کند

غلط است. به طور فزاینده ای، محققان و متخصصان در حال اتخاذ رویکردهای شخصی برای کمک به افراد و گروه ها برای به حداکثر رساندن رفاه خود هستند.

این اغلب به شکل فعالیت ها و تمرین های سفارشی شده روانشناسی مثبت انجام می شود که تأثیر مثبتی بر جنبه ای از رفاه دارد.

به عنوان مثال، پاولسکی (۲۰۲۰) مدل عناصر مداخلات روانشناسی مثبت را ایجاد کرد که به تجزیه مداخلات به اجزای تشکیل دهنده آنها اجازه می دهد. سپس این اجزا را می توان برای ایجاد مداخلات بسیار متناسب برای هر فرد با هم ترکیب کرد.

افسانه شماره ۱۰: روانشناسی مثبت یک راه حل سریع برای مشکلات عمیق است

هدف نهایی روانشناسی مثبت کاربردی در نهایت کمک به افراد و گروه ها برای ایجاد تغییر پایدار و بلندمدت است.

روانشناسی مثبت به دنبال توانمندسازی افراد برای ایجاد تحول مثبت در دو جبهه است:

• با ارائه دانش و ابزار لازم به آنها برای اینکه بدون کمک به مداخلات روانشناسی مثبت بپردازند
• با ارائه دانش، ابزار و مهارت های روانشناسی مثبت به متخصصان باتجربه برای کمک به مراجعانشان

افرادی که تصمیم می گیرند شیوه های روانشناسی مثبت مانند ذهن آگاهی را در زندگی روزمره خود اجرا کنند، می دانند که در حال انجام یک بازی بلندمدت هستند.

تحقیقات نشان می دهد که کاربرد مداوم ذهن آگاهی می تواند در طول دوره های زمانی مداوم، فواید متعددی را به همراه داشته باشد [Garland et al., 2017].

علاوه بر این، افرادی که به درمان برای مقابله با آسیب نیاز دارند، ممکن است روان درمانی مثبت را یک مداخله مفید بیابند. با این حال، این هم یک راه حل سریع نیست؛ روان درمانی مثبت به طور معمول شامل ۱۲ تا ۱۴ جلسه‌ی هفتگی است که هر جلسه یک ساعت به طول می انجامد [Seligman et al., ۲۰۰۶].